مضرات گاز so2
گاز so2 گازی نامرئی است و بوی تند و زننده دارد. آن را به راحتی با سایر مواد واکنش می دهد تا ترکیبات مضر مانند اسید سولفوریک، اسید سولفوریک و ذرات سولفات تشکیل دهند.
حدود 99 درصد دی اکسید گوگرد در هوا از منابع انسانی است. منبع اصلی گاز so2 در هوا فعالیت صنعتی است که مواد تشکیل دهنده حاوی گوگرد را پردازش می کند، به عنوان مثال تولید برق از زغال سنگ، نفت یا گاز حاوی گوگرد است. برخی از سنگ معدن نیز حاوی گوگرد هستند و دی اکسید گوگرد در هنگام پردازش آزاد می شود. علاوه بر این، فعالیت های صنعتی که سوخت های فسیلی شامل گوگرد را می سوخت، می تواند منابع مهم گاز so2 باشد.
گاز so2 نیز در انتشار سوخت موتور، به عنوان نتیجه احتراق سوخت وجود دارد. در گذشته، اگزوز موتور خودرو منبع مهمی بود اما نه اصلی.
چگونه گاز so2 بر سلامت انسان اثر می گذارد؟
گاز so2 وقتی که نفس می کشد، سلامت انسان را تحت تاثیر قرار می دهد. بینی، گلو و راه های هوایی باعث ایجاد سرفه، خس خس، تنگی نفس یا احساس تنگ در اطراف قفسه سینه می شود. اثرات دی اکسید گوگرد بسیار سریع احساس می شود و اکثر مردم در 10 یا 15 دقیقه پس از نفس می کشند و بدترین علائم را تجربه می کنند.
افرادی که بیشترین خطر ابتلا به بیماری را دارند در معرض گاز so2 هستند افرادی با آسم یا شرایط مشابه هستند.
چقدر از مشکل گاز دی اکسید گوگرد در استرالیا است؟
مقدار گاز so2 در هوا در سطح پایین قابل قبول در اکثر شهرها و شهرهای استرالیا است. در حالی که سطح دی اکسید گوگرد در هوا معمولا در استرالیا مشکل نیست، استانداردهای سوخت به میزان قابل توجهی میزان گوگرد در سوخت را کاهش داده و حتی در سطوح پایین هوا نیز کاهش یافته است.
بیشترین میزان غلظت گاز so2 در هوا در اطراف پالایشگاه های بنزین، صنایع تولید مواد شیمیایی، کارخانه های فرآوری مواد معدنی و نیروگاه ها یافت می شود. Mt Isa و Kalgoorlie تنها مناطقی هستند که مقادیر زیاد دی اکسید گوگرد در هوا می تواند اتفاق بیفتد و تنها گاهی اوقات اتفاق می افتد.
چه کاری برای مدیریت گاز so2 انجام می شود؟
به دلیل اثرات نامطلوب سلامت گاز so2 ، دولت استرالیا اقداماتی را جهت مدیریت و کاهش میزان تولید دی اکسید گوگرد انجام داده است. این شامل:
اجرای استانداردهای کیفیت سوخت ملی؛
حمایت از اجرای استانداردهای تردد خودرو
ترویج سوخت های جایگزین
در سال 1999، محتوای گوگرد متوسط دیزل 1300 قطعه در میلیون (ppm) بود. در دسامبر 2002 یک استاندارد جدید معرفی شد که حداکثر مقدار گوگرد موجود در دیزلی را تا 500 پی پی ام کاهش داد. انتشارات گوگرد نسبت به بخش حمل و نقل بیشتر در آینده کاهش خواهد یافت. تا سال 2008، میزان گوگرد در بنزین بدون سرب دارای حق بیمه خواهد بود 50 قسمت در میلیون، و تا سال 2009، میزان گوگرد در دیزل 10 قسمت در میلیون خواهد بود.
از طریق شورای ملی حفاظت از محیط زیست، دولت های استرالیا، ایالت و قلمرو همچنین در سطح ملی حفاظت از محیط زیست برای کیفیت هوا موافقت کردند. این اقدام شامل استانداردهای ملی برای شش کلیدی آلاینده ها، از جمله گاز so2 است.یکی از اهداف این اقدام، نگه داشتن گاز so2 در هوای فصلی زیر سطح زیر تا سال 2008 است:
0.20 ppm (قطعات در میلیون) به طور متوسط در مدت یک ساعت
0.08 ppm به طور متوسط طی یک دوره 24 ساعته
0.02 ppm به طور متوسط طی یک دوره یک ساله.
